روش تحقیق به «چگونگی» اجرای هر بخش از تحقیق مرتبط است. به طور دقیق تر، می توان گفت که چگونه یک محقق به طور سیستماتیک و منظم یک مطالعه را طراحی می کند تا یافته های معتبر و قابل اعتمادی اطمینانی ایجاد کند و به اهداف تحقیق برسد.
به عنوان مثال، محقق در موارد زیر چگونه تصمیم میگیرد :
• چه نوع داده هایی را جمع آوری کند (و چه داده هایی را نادیده بگیرد)
• از چه افرادی لازم است داده جمع آوری کرد (طرح نمونه گیری)
• نحوه جمع آوری آن (روش های جمع آوری داده ها)
• نحوه تجزیه و تحلیل آن (روش های تجزیه و تحلیل داده ها)

انواع روش تحقیق

روش تحقیق شامل انواع روش های کیفی، کمی و ترکیبی یا آمیخته است. در دوره روش تحقیق، روش‌های کیفی، کمی و ترکیبی انواع مختلفی از روش‌ها هستند که با توجه به کلمات، اعداد یا هر دو متمایز می‌شوند. این کمی ساده ‌سازی شده این مفاهیم است، اما نقطه شروع خوبی برای درک این روش ها محسوب میشود. اجازه دهید کمی دقیق تر ببینیم.

تحقیق کیفی به تحقیقی اطلاق می شود که بر گردآوری و تجزیه و تحلیل کلمات (نوشتاری یا گفتاری) و داده های متنی تمرکز دارد، در حالی که تحقیق کمی بر اندازه گیری و آزمایش با استفاده از داده های عددی متمرکز است. تجزیه و تحلیل کیفی همچنین می تواند بر سایر داده های “نرم تر” مانند زبان بدن یا عناصر بصری نیز تمرکز کند.
زمانی که اهداف و مقاصد تحقیق ماهیت اکتشافی دارند، استفاده از روش شناسی کیفی بسیار رایج است. به عنوان مثال، یک روش کیفی ممکن است برای درک تصورات و باورهای مردم در مورد رویدادی که رخ داده است استفاده شود.

روش تحقیق: روش نمونه گیری

طرح نمونه گیری در مورد تصمیم گیری در مورد داده های خود است که نمونه خود را از چه کسی قرار است جمع آوری کنید .در دوره روش تحقیق گزینه ‌های زیادی در طرح نمونه گیری وجود دارد، اما دو دسته اصلی طرح نمونه گیری که می توان نام برد عبارتند از : 1. نمونه‌ گیری احتمالی و 2. نمونه ‌گیری غیراحتمالی.

نمونه گیری احتمالی یعنی شما از یک نمونه کاملا تصادفی از گروه افرادی که مورد نظر شما است استفاده می کنید (این گروه “جمعیت” نامیده می شود). با استفاده از یک نمونه کاملا احتمالی یا تصادفی، نتایج مطالعه شما قابل تعمیم به کل جامعه خواهد بود. به عبارت دیگر، بدون نیاز به جمع‌آوری داده‌ها از کل گروه (که اغلب برای گروه‌های بزرگ امکان‌پذیر نیست) می‌توانید نتایج یکسانی را در کل گروه انتظار داشته باشید.

برعکس، در نمونه گیری غیر احتمالی شما از نمونه تصادفی استفاده نمی کنید. به عنوان مثال، ممکن است شما از یک نمونه در دسترس استفاده کنید ، به این معنی که شما با افرادی که به آنها دسترسی دارید (شاید دوستان، خانواده یا همکارانتان) مصاحبه یا نظرسنجی کنید، نه یک نمونه واقعا تصادفی (که ممکن است به دلیل محدودیت منابع، دستیابی به آن دشوار باشد). با نمونه گیری غیر احتمالی، نتایج معمولاً قابل تعمیم به روش آماری نیستند.